Odleżyny to koszmarny sen wielu opiekunów, który nie pozwala
im zasnąć. Sprawiają ból, są dość trudne do wygojenia i wymagają ciągłej
pielęgnacji. Czym tak naprawdę są odleżyny, jak zapobiec ich powstawaniu oraz w jaki sposób je leczyć –
o tym możecie przeczytać w dzisiejszym
wpisie.
Odleżyna jest to owrzodzenie skóry (
powstające z miejscowej martwicy) które tworzy się na skutek przewlekłego
ucisku i/lub otarć naskórka. Rozwijają się one u osób długotrwale
unieruchomionych. Częstotliwość występowania odleżyn jest taka sama u mężczyzn i kobiet.
Odleżyny często obserwuje się na OIOM-ach, w ośrodkach dla przewlekle
chorych (np. DPS) a także u pacjentów długotrwale leżących
w domu którzy nie mają zapewnionej odpowiedniej opieki (związane jest to
ze zbyt małą kadrą pracowniczą w jednostkach świadczących opiekę medyczną lub
niewłaściwą opieką nad osobą chorą). Zmiany najczęściej tworzą się w okolicy pięt, na
pośladkach, łokciach, kolanach, w okolicy kostek. Na zwiększone ryzyko
powstania odleżyn narażone są osoby otyłe, chore na cukrzycę, z miażdżycą i te
które mają problem z utrzymaniem moczu i stolca. Duży wpływ na powstanie
patologicznych zmian ma również ogólny stan chorego (choroby przewlekłe,
stosowana dieta, odpowiednie nawodnienie). Jednym z czynników jest również wiek podopiecznego. U
pacjentów po 70 roku życia odleżyny tworzą się znacznie częściej.
Statystycznie w Polsce z problemem odleżyn boryka się ok. 500
tys osób. Okres leczenia powstałych zmian wynosi ponad 6 tygodni ! (Czas ten
dotyczy łagodnych owrzodzeń, oczywiście bez komplikacji w postaci zakażeń)
Przebieg choroby
- Odleżyna I stopnia - jednym z pierwszych objawów jest
zaczerwienie skóry pojawiające się w miejscu
ucisku lub otarcia skóry, które nie blednie przy ucisku.
- Odleżyna II stopnia -
małe i płytkie owrzodzenie które zajmuje
wierzchnie warstwy skóry właściwej (Budowę skóry możecie przypomnieć sobie
tutaj SKÓRA )
- Odleżyna III stopnia - owrzodzenie
sięga do tkanki podskórnej
- Odleżyna IV stopnia - owrzodzenie zajmuje warstwy mięśni
Owrzodzenia analogicznie jak różnego typu rany mogą ulegać
zakażeniom. W przypadku podejrzenia wystąpienia odleżyn konieczna jest
konsultacja lekarska i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Profilaktyka
przeciwodleżynowa
Profilaktyka ta ma na celu niedopuszczenie do powstania
zmian chorobowych i/lub zminimalizowania i przyspieszenia leczenia powstałych
owrzodzeń. Obejmuje ona :
a.) Ocenę ryzyka
wystąpienia odleżyn
Obejmuje ona
codzienną (minimum raz dziennie) kontrolę neuralgicznych miejsc na ciele
pacjenta. Szczególną uwagę należy zwrócić na jej kolor, napięcie, obrzęki (Jeżeli
występują). W przypadku gdy rana już istnieje ważna jest jej kompleksowa ocena.
b.) Zmniejszeniu
ucisku na szczególnie narażone miejsca
Punkt ten dotyczy min. stosowania odpowiednich udogodnień (krążki
odbarczające),zmiany pozycji podopiecznego ( Zmian pozycji podopiecznego powinna być wykonywana minimum raz na 2
godziny!) Podczas zmiany pozycji należy pamiętać o : (przy ułożeniu na
boku) przedzieleniu nóg pacjenta np. poduszkami by uniknąć wzajemnego ucisku, (przy
ułożeniu na plecach) zabezpieczeniu łokci, pośladków i pięt, (przy ułożeniu na
brzuchu [dotyczy tylko osób wydolnych oddechowo, które nie miały w ostatnim
czasie przeprowadzonych zabiegów kardiologicznych !]) pamiętamy o
zabezpieczeniu kolan. W każdej z wymienionych pozycji unikamy fałdowania się
skóry.
c.) Stosowaniu
odpowiedniej diety
U osób leżących, cierpiących na odleżyny zalecana jest dieta
wysokobiałkowa, lekkostrawna bogata w witaminy (A,E,C) i sole mineralne.
d.) Odpowiednia
higiena skóry
Skórę należy myć ciepłą wodą stosując jednocześnie łagodne środki myjące o pH 5,5 i osuszając ją dokładnie po skończonej toalecie. Umytą i osuszoną skórę należy
natłuścić, unikając nadmiernego masażu. Opiekun powinien również zwrócić uwagę
na czynniki mogące powodować nadmierne wysuszanie skóry i zlikwidować je.
W profilaktyce przeciwodleżynowej ważne jest również dbanie
o otoczenie chorego. Wilgotną pościel lub ubranie należy natychmiast wymienić.
Bielizna pościelowa powinna być pozbawiona guzików, zgrubień i szwów.
Opiekun może wspomóc się min materacami przeciwodleżynowymi
statycznymi i dynamicznymi które dodatkowo zmniejszą ryzyko powstania odleżyn.
Zastosowanie powyższych „wspomagaczy” nie zwalnia opiekuna z obowiązku zmiany
pozycji podopiecznego co 2 godziny !
Ważny temat = Obszerny wpis. Mam nadzieję, że Was nie
zanudziłem J
Do zobaczenia już wkrótce!
Poprzedni wpis -> LINK
Jeżeli zaciekawiła cię tematyka tego bloga to zostaw kciuk w górę pod fanpage na facebooku a nie ominiesz kolejnych wpisów !
Poprzedni wpis -> LINK
Jeżeli zaciekawiła cię tematyka tego bloga to zostaw kciuk w górę pod fanpage na facebooku a nie ominiesz kolejnych wpisów !
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz