Łuszczyca – słowo
wstępne (cz.1)
Z terminem
„Łuszczyca” często można spotkać się na różnego rodzaju forach
internetowych, w reklamach kosmetyków lub suplementów diety. Wielu z nas
wielokrotnie słyszało tę nazwę lecz nie zagłębiało się w szczegóły tej choroby.
Czym jest tak naprawdę
łuszczyca ?
Jest przewlekłą, niezakaźną, nawrotową chorobą skóry. Tak
pomimo tego, iż choroba stwarza wrażenie łatwej do przeniesienia, to nie
zarazimy się nią poprzez kontakt fizyczny ze zmianą skórną. Do dnia
dzisiejszego naukowcom nie udało się opracować leku, który trwale pozwoliłby
wyleczyć łuszczycę i pozbyć się szpecących zmian skórnych. Twierdzi się, że za rozwój choroby
odpowiedzialne są zaburzenia układu odpornościowego (Immunologicznego),
skłonności dziedziczone genetycznie oraz czynniki środowiskowe (np. stres).
Łuszczyca jest częstą chorobą skóry i dotyczy ok 3%
populacji ludzi na ziemi. Odsetek zachorowań wśród mężczyzn i kobiet jest
prawie równy. Do tej pory nie znaleziono zależności pomiędzy płcią a występowanie
zmian łuszczycowych. W ostatnim czasie
pojawiają się doniesienia o wzroście liczby zachorowań w ciągu ostatnich 30 lat.
Trochę historii.
Pierwsze wzmianki o chorobie przypominającej łuszczycę
pojawiły się już w IV wieku p.n.e w dziele Hipokratesa. Jako odrębne schorzenie
zdefiniował ją brytyjski dermatolog Robert Willian pod koniec XVII wieku.
Przyczyny choroby.
Dokładne przyczyny choroby nie zostały dotychczas poznane.
Znamy jedynie proces powstawania zmian łuszczycowych. Rozwój tej przypadłości
związany jest z nieprawidłowym działaniem układu odpornościowego. Główną rolę w
rozwoju schorzenia odgrywają limfocyty T (komórki odpowiedzialne za zwalczanie
zakażeń i naszą odporność), które pomimo braku zakażenia są nadmiernie
pobudzone i atakują własne komórki skóry.
Nadmierne pobudzenie układu immunologicznego prowadzi do
rozwoju szeregu patologicznych zmian w tym wytwarzanie cytokin prozapalnych,
rozrost naczyń krwionośnych w skórze. Do zmian dochodzi również w procesie
dojrzewania i złuszczania komórek naskórka. W przypadku osoby zdrowej pojedyncze komórki naskórka potrzebują około
28 dni by dojrzeć i obumrzeć , by następnie złuszczyć się w naturalny sposób. U
osoby chorej na łuszczycę proces ten zostaje przyspieszony do kilku dni.
Szybkie nagromadzenie się zrogowaciałych komórek można wtedy zauważyć pod
postacią srebrnej łuski .
W rozwoju łuszczycy ważną rolę odgrywa czynnik genetyczny.
Niestety dotychczas naukowcom nie udało się ustalić genu odpowiedzialnego za tę
chorobę. Często przypadłość ta ujawnia się z przeskokiem. Schorzenie możemy
odziedziczyć nawet po naszych dziadkach!